Het gewoonste dorp van Nederland: een analyse van Dongen volgens Bureau Louter

In de jaren jaren is het dorp Dongen in het Brabantse deel van Nederland in de aandacht geweest als het "gewoonste dorp van Nederland". Dit label werd door het tijdschrift Quest in 2015 toegekend, gebaseerd op een onderzoek van Bureau Louter, dat de gemeente als het meest gemiddelde dorp van het land aanduidt. In dit artikel wordt gekeken naar de feiten en cijfers die aan deze aanduiding ten grondslag liggen, en wordt onderzocht wat het betekent voor de toekomst van dit dorp in termen van wonen, cultuur en samenleving.

De basis van de beoordeling

Bureau Louter, een onafhankelijke organisatie die zich bezighoudt met de analyse van gemeenten, heeft in hun onderzoek naar de bijzonderheid van gemeenten gebruikgemaakt van 106 indicatoren, verdeeld over negen rubrieken. Op basis van deze criteria bepaalde het bureau de afwijking van het nationale gemiddelde. Volgens de gegevens is Dongen de meest gemiddelde gemeente van Nederland, gevolgd door Wijchen, Montferland, Brummen en Epe. Dit betekent dat het dorp een zeer typische en algemene situatie heeft, met een inwoneraantal tussen de 20.000 en 46.000, wat als “heel gewoon” wordt beschouwd. Daarnaast is het gemiddelde inkomen van huishoudens tussen de 33.000 en 37.000 euro per jaar, wat ook past bij het beeld van een “gewoon” dorp.

Deze beoordeling vond plaats op basis van een objectief onderzoek, waarbij geen enkele persoonlijke mening of gevoelens werden meegenomen. De focus lag op feiten, zoals het aantal inwoners, de verdeling van de kern, het inkomen en het aanbod van diensten. In het geval van Dongen is het duidelijk dat het dorp een typische Brabantse gemeente is, met een krachtig verenigingsleven, een rijke geschiedenis en een gunstige ligging in het midden van het land.

De unieke kenmerken van Dongen

Hoewel Dongen als het "gewoonste" dorp wordt beschouwd, heeft het dorp toch unieke kenmerken die het van andere gemeenten onderscheiden. Bijvoorbeeld, de gemeente is opgedeeld in drie kernen: Dongen, 's Gravenmoer en Klein-Dongen-Vaart. Deze delen hebben elk hun eigen karakter, maar ze vormen samen een rijke gemeenschapsstructuur. Bovendien heeft het dorp een rijke geschiedenis, met monumentale gebouwen, een slagenlandschap en dijkjes die als grens tussen het Graafschap Holland en het Hertogdom Brabant fungeren. Deze historische aspecten maken het dorp uniek en geven het een diepe wortels in de tijd.

Dongen is ook gekend om zijn sociale sfeer. Het dorp heeft een actief club- en verenigingsleven, wat het dorp een levendigheid geeft die veel andere gemeenten ontbreken. De inwoners zijn betrokken bij de lokale gemeenschap, waardoor het dorp een sterke samenhang heeft. Dit is een van de redenen waarom het dorp steeds opnieuw wordt uitgeroepen tot het "gewoonste" dorp van Nederland, want het is een dorp waar mensen zich thuis voelen en waar de sfeer positief is.

Het effect van de benoeming als "gewoonste dorp"

De benoeming van Dongen als het "gewoonste dorp van Nederland" heeft verschillende effecten op het dorp. Ten eerste is het een vorm van erkenning voor de inwoners, die zich vaak bewust zijn van de unieke positie van hun dorp. Het is een manier om de gemeenschap te versterken en de betrokkenheid van de inwoners te bevorderen. Ten tweede is het een positieve invloed op de economie, aangezien het dorp als een plek met een "gewoon" karakter kan worden aangekruisd als een toeristische bestemming. Dit kan leiden tot meer activiteiten en een stijging in de bevolking.

Echter, de benoeming kan ook ongemakkelijk zijn voor sommige inwoners. Volgens de redacteur van Quest, Pepijn van der Gulden, moet het dorp niet te veel pronken met deze titel, want anders wordt het weer "bijzonder". Dit suggereert dat de benoeming niet als een positieve status moet worden gezien, maar meer als een tijdelijke status die niet geheel moet worden opgepikt. Het is dus belangrijk om de titel te accepteren, maar ook niet te veel waarde aan te hechten.

De toekomst van Dongen

De toekomst van Dongen hangt af van meerdere factoren. De gemeente moet zich bewust zijn van de positie van het dorp in het land, en zich inzetten voor het behouden van de unieke kenmerken die het dorp onderscheiden. Dit kan worden gedaan door het verenigingsleven te versterken, de historische gebouwen te behouden en de economie te ondersteunen. Bovendien moet het dorp zich bewust zijn van de impact van de benoeming als het "gewoonste dorp van Nederland". Het is belangrijk dat de inwoners zich realistisch blijven en de positie van het dorp niet te veel opgeven.

Binnen het kader van het onderzoek van Bureau Louter is het duidelijk dat Dongen een typische gemeente is, met een evenwichtige verdeling van inwoners, een goed ontwikkelde economie en een krachtig verenigingsleven. Het dorp is dus geschikt om de titel "gewoonste dorp van Nederland" te behouden, mits het zich blijft inzetten voor het behouden van zijn unieke kenmerken.

Conclusie

Dongen, als het "gewoonste dorp van Nederland", heeft een sterke gemeenschapsstructuur, een rijke geschiedenis en een actief verenigingsleven. Het dorp is een voorbeeld van een gemeente die zowel traditioneel als modern is, en dat maakt het tot een interessante plek om te wonen. De benoeming als "gewoonste dorp" is een erkenning van de positie van het dorp in het land, maar het is belangrijk dat de inwoners zich realistisch blijven en de positie van het dorp niet te veel opgeven. Het dorp moet zich blijven inzetten voor het behouden van zijn unieke kenmerken, zodat het ook in de toekomst een aantrekkelijke plek blijft om te wonen.

Bronnen

  1. Quest magazine
  2. Kweekschool Schijndel
  3. Gemeente Dongen
  4. Bureau Louter
  5. Raad voor de Journalistiek
  6. Jeugdjournaal
  7. Omroep Brabant

Related Posts