Adoptie en het verwerken van trauma bij Braziliaanse kinderen in Nederland
juli 8, 2025
De bevolkingsgroei in Nederland heeft in de afgelopen jaren een significant effect gehad op de woningbouw en de ruimtelijke ordening van steden. De data uit verschillende bronnen, waaronder het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), toont aan dat de groei van de bevolking in Nederland vooral plaatsvindt in en rondom grote steden, terwijl aan de randen van het land het aantal inwoners afneemt. Deze trends hebben gevolgen voor de woningbouw, de ruimtelijke indeling van steden, en de vraag naar woningen in verschillende regio’s.
De bevolkingsgroei in Nederland heeft zich in de jaren 2015 tot 2020 vooral gevestigd in en rondom de Randstad. De grootste steden, zoals Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht, hebben in die periode het meeste aan inwoners toegevoegd. Bijvoorbeeld, het aantal inwoners van Amsterdam nam toe met 51 duizend, dat van Den Haag met 31 duizend, dat van Rotterdam met 28 duizend en dat van Utrecht met 23 du duizend. De bevolkingsgroei in deze steden is vooral het gevolg van migratie en het aantrekken van jonge gezinnen. In de jaren 2017 en 2018 groeide het aantal inwoners in de Randstad weer aanzienlijk, met name in kleinere gemeenten rond de grote steden. Dit fenomeen wordt ook wel ‘suburbanisatie’ genoemd, waarbij mensen uit de grote steden naar de omgeving verhuizen, wat opnieuw leidt tot een stijging van het aantal inwoners in deze gebieden.
In de bronnen van het CBS is te zien dat de bevolkingsgroei in Nederland tussen 1 januari 2016 en 1 januari 2024 met 5,7 procent is toegenomen. Deze groei is voornamelijk het gevolg van buitenlandse migratie, terwijl de natuurlijke aanwas (geboorten minus sterfte) een kleinere rol speelt. In veel gemeenten groeide de bevolking, maar er waren ook gemeenten waarin het aantal inwoners afnam. In de periode van 2016 tot 2024 daalde het aantal inwoners in 28 van de huidige 342 gemeenten. Deze krimpgemeenten zijn vooral aan de randen van Nederland gelegen, zoals in Zuid-Limburg, Groningen, de Achterhoek en Zeeuws-Vlaanderen.
De groei van de bevolking in grote steden zoals Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht is het duidelijkst zichtbaar in de data van het CBS. In 2017 telde Nederland bijna 17,2 miljoen geregistreerde inwoners. In de jaren 2015 tot 2020 groeide de bevolking van de grote steden vooral door migratie. In de periode van 2017 tot 2024 werd er in de grote steden ook weer aanzienlijk aan inwoners toegevoegd. De hoofdstad, Amsterdam, kreeg er met ruim 11,5 duizend de meeste nieuwe inwoners bij. Den Haag, Utrecht, Rotterdam en andere grote steden volgden met aanzienlijke groeicijfers.
De groei in deze steden wordt vooral bepaald door de vraag naar woningen. In de grote steden is de woningbouw intensief geweest, met name op de randen van de stad, waar meer woningen zijn gebouwd. Deze woningen zijn vooral bedoeld voor jonge gezinnen, die op zoek zijn naar ruimte en een betere leefomgeving. Daarnaast zijn er ook gemeenten rond de grote steden waar het aantal inwoners met meer dan 10 procent is toegenomen, zoals Blaricum, Diemen, Beemster, Waddinxveen, Rijswijk en Rozendaal. Deze groeicijfers duiden erop dat de bevolkingsgroei in Nederland vooral plaatsvindt in de omgeving van grote steden.
Terwijl de grote steden groeien, neemt het aantal inwoners in veel kleinere gemeenten af. Dit fenomeen is vooral zichtbaar aan de randen van Nederland, zoals in het noorden en oosten van Groningen, het noorden van Friesland, het oosten van Drenthe, de Achterhoek, Limburg (vooral Zuid-Limburg) en delen van Zeeland. In deze regio’s is de bevolkingskrimp het sterkst, met name in gemeenten zoals Sittard-Geleen, Loppersum, Appingedam, Pekela en Grave. In deze gemeenten daalde het aantal inwoners in vijf jaar tijd met 3 tot 6 procent. Dit is het gevolg van een afname van het aantal jongeren, die vaak naar de grote steden verhuizen, en een toename van het aantal ouderen, die minder snel uit de gemeente vertrekken.
De bevolkingskrimp in deze gemeenten heeft gevolgen voor de woningbouw, omdat de vraag naar woningen afneemt. In sommige gevallen is het aantal woningen zelfs groter dan het aantal inwoners, wat leidt tot lege woningen en een afnemende vraag naar woningen. Dit fenomeen is vooral zichtbaar in de regio’s buiten de Randstad, waar de bevolking minder snel groeit en de levensondersteuning minder intensief is.
De bevolkingsgroei in Nederland heeft een grote invloed op de woningbouw en de ruimtelijke indeling van de steden. In grote steden zoals Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht is de woningbouw intensief geweest, met name in de jaren 2015 tot 2020. Hierdoor zijn er veel nieuwe woningen gebouwd, waaronder appartementen en villawoningen, die bedoeld zijn voor jonge gezinnen en studenten. Ook zijn er in de jaren 2017 en 2018 veel woningen in de omgeving van de grote steden gebouwd, wat leidt tot een stijging van het aantal inwoners in deze gebieden.
De ruimtelijke indeling van de steden is ook beïnvloed door de bevolkingsgroei. In veel steden zijn er nieuwe wijkontwikkelingen geweest, waarbij aandacht is besteed aan duurzaamheid, groen en open ruimte. Daarnaast is er ook aandacht besteed aan het herstructureren van bestaande wijkken, om ruimte te bieden aan nieuwe woningen en andere bouwprojecten. Dit is vooral het geval in de grote steden, waar het gebiedsbeleid en het ruimtelijk plan van invloed zijn op de woningbouw.
In de jaren 2015 tot 2020 zijn er veel woningen gebouwd in de grote steden en hun omgeving. De data uit het CBS laten zien dat de woningbouw in Nederland in die periode sterk was, met name in de Randstad. De woningbouw is vooral gericht op jonge gezinnen, studenten en mensen die op zoek zijn naar een betere leefomgeving. Daarnaast is er ook aandacht besteed aan de renovatie van bestaande woningen, met name in de centra van de steden.
In de jaren 2017 en 2018 is de woningbouw weer aanzienlijk toegenomen, met name in de gemeenten rond de grote steden. Dit is het gevolg van de bevolkingsgroei en de vraag naar woningen in deze gebieden. Daarnaast is er ook aandacht besteed aan de woningbouw in de regio’s buiten de Randstad, waar de bevolkingsgroei minder sterk is. Hier is de woningbouw vooral gericht op het aanboren van oude woningen en het aanleggen van nieuwe woningen voor de lokale bevolking.
De bevolkingsgroei in Nederland heeft een grote invloed op de woningbouw en de ruimtelijke indeling van de steden. In grote steden zoals Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht is de woningbouw intensief geweest, met name in de jaren 2015 tot 2020. De groei van de bevolking in deze steden is het gevolg van migratie en het aantrekken van jonge gezinnen. Daarnaast is de bevolkingsgroei in de omgeving van de grote steden aanzienlijk, wat leidt tot een stijging van het aantal inwoners in deze gebieden.
In tegenstelling tot de grote steden neemt het aantal inwoners in veel kleinere gemeenten af. Dit fenomeen is vooral zichtbaar aan de randen van Nederland, waar de bevolkingskrimp het sterkst is. De bevolkingskrimp in deze gemeenten heeft gevolgen voor de woningbouw, omdat de vraag naar woningen afneemt. Dit is vooral het geval in de regio’s buiten de Randstad, waar de bevolkingsgroei minder sterk is.
De invloed van de bevolkingsgroei op de woningbouw is duidelijk zichtbaar in de data van het CBS. In de grote steden is de woningbouw intensief geweest, met name in de jaren 2015 tot 2020. De woningbouw is vooral gericht op jonge gezinnen, studenten en mensen die op zoek zijn naar een betere leefomgeving. Daarnaast is er ook aandacht besteed aan de renovatie van bestaande woningen, met name in de centra van de steden.