De Klokkensteeg in Zwolle: een historisch en cultureel hart van de stad
september 25, 2025
Het kegelhuis in Zwolle was vroeger een insteekpunt voor kegelaars en sportliefhebbers in het hele land. Het was een symbool van gezelschapssport, plezier en traditie. Tegenwoordig is dat kegelhuis echter gesloopt, maar de kegelspelers uit Zwolle zijn niet met hun hobby opgehouden. In plaats van een einde te betekenen, is het einde van het Zwols Kegelhuis juist het begin van een nieuwe fase voor de kegelspelers. De groep kegelaars, die vroeger lid was van de Zwolse Kegelbond, heeft zich in Meppel hergevormd als de Kegelvrienden. Zij voeren hun sport voort, blijven landelijke wedstrijden meespelen en blijven de passie voor het kegelen koesteren.
Deze artikel geeft een overzicht van de geschiedenis van het Zwols Kegelhuis, de redenen voor de sloop, en hoe de Zwolse kegelspelers zich opnieuw hebben opgebouwd in Meppel. Daarnaast worden de huidige ontwikkelingen, de toekomstplannen en de betekenis van deze herstructurering voor de regionale sportwereld belicht. Het artikel is bedoeld als informatieve leesstof voor zowel toeristen die geïnteresseerd zijn in het regionale culturele erfdeel als voor sportliefhebbers die nieuwsgierig zijn naar de toekomst van het kegelen in Zwolle.
Geschiedenis van het Zwols Kegelhuis
Het Zwols Kegelhuis had een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1968, toen burgemeester Roelen het gebouw officieel opende. Tijdens zijn bloeiperiode was het kegelhuis een nationaal fenomeen. De beste kegelspelers uit het hele land kwamen hier spelen, en het was een centrum van gezelschapssport in het noordoosten van Nederland. In 2002 werden er zelfs zes kunststof- en vier houten recreatiebanen geïnstalleerd, wat het gebouw maakte tot een modern en toonaangevend plek voor de sport.
Het kegelhuis was niet alleen een sportaccommodatie, maar ook een gelegenheid voor sociale activiteiten. Er was een barmeubilair en plek voor activiteiten zoals darten, bridge en klaverjassen. Het was een plek waar sportliefhebbers, families en vrienden elkaar ontmoetten en waar het gevoel van gemeenschap sterk was.
De sloop van het Zwols Kegelhuis was echter het gevolg van een langdurig conflict tussen de gemeente Zwolle en de eigenaars van de clubs. Dit conflict betrof de afkoopsom voor de grond en leidde uiteindelijk tot een rechtszaak. De gemeente Zwolle was in het gelijk gesteld, wat leidde tot het einde van het kegelhuis en de Stilohal. De sloop was een emotionele moment voor de kegelspelers, aangezien het gebouw een belangrijk deel van hun sportgeschiedenis vertegenwoordigde.
De overgang naar Meppel
Na de sloop van het Zwols Kegelhuis en de verdwijning van de Stilohal, moesten de Zwolse kegelspelers op zoek naar een nieuwe plek om hun sport voort te zetten. Er waren slechts vier clubs over: KC De Majoor, Nooit Gedacht, E.S.I.G.E. en De Kegelvrienden. KC De Majoor had al elders zijn locatie, terwijl Nooit Gedacht en De Kegelvrienden hun spelen nu in Meppel voortzetten. E.S.I.G.E., een club die genoemd werd naar het oude Hollandse spreekwoord “Elk schot is geen eendvogel”, had de strijd opgegeven.
De kegelaars uit Zwolle sloten zich aan bij de Tivoli Sociëteit in Meppel. Daar konden ze hun partijtjes op persoonlijke titel spelen. Ze zijn lid geworden van de bond, maar spelen zonder clubstatus. Onder de verzamelnaam Kegelvrienden doen ze mee aan landelijke wedstrijden in divisie 4. Deze overgang betekende een grote verandering, maar ook een kans om het kegelen verder te ontwikkelen.
Henry Snoeijer, een voormalig lid van De Kegelvrienden, is een van de kegelaars die deze overgang heeft meegemaakt. Hij is landskampioen in de C-categorie en heeft een lang verleden met het kegelhuis in Zwolle. Hoewel het voor hem persoonlijk was om het kegelhuis te verlaten, ziet hij ook kansen in de nieuwe situatie. Hij benadrukt dat de sloop niet het einde betekent, maar juist het begin van een nieuwe fase.
Wedstrijden en prestaties van de Zwolse kegelspelers
De Zwolse kegelspelers zijn niet alleen verhuisd naar Meppel, maar hebben ook hun sport voortgezet op een actieve manier. In maart 2025 bereikten ze de finale in Borculo, waar ze kampioen werden. Het kampioenschap bestond uit vier kegelaars uit Zwolle en een speler uit Annen. Deze overwinning was een belangrijke mijlpaal voor de groep, aangezien het hun gepromoveerde naar een hogere divisie.
Naast de mannelijke kegelaars is er ook een nieuwe generatie kegelspelers die de sport verder voortzet. Lisanne Snoeijer, dochter van Henry Snoeijer, en Margriet van Gorkom zijn twee van die kegelaars die hun niveau opbouwen. Lisanne speelt in de C-klasse, terwijl Margriet in de B-klasse terecht is gekomen. Beiden kwalificeerden zich voor de halve finale van het nationale kampioenschap individueel, dat in Brummen plaatsvond. Dit betekent dat ze in mei 2025 in de finale kunnen terecht komen, wat een grote kans is voor hun carrière.
Henry Snoeijer zelf, die in 2024 individueel kampioen was in de C-klasse, probeert nu op een hoger niveau te spelen. Hoewel hij dit jaar zes punten tekort kwam voor de halve finale, benadrukt hij dat hij nog veel moet oefenen om de volgende stap te zetten. Zijn motivatie blijft sterk, en hij ziet de toekomst als een kans om zijn prestaties te verbeteren.
De toekomst van het kegelen in Zwolle en Meppel
Hoewel het Zwols Kegelhuis is gesloopt, is de sport van het kegelen in de regio nog lang niet voorbij. De overgang naar Meppel heeft de sport juist een nieuwe impuls gegeven. De Kegelvrienden spelen nu onder een verzamelnaam mee aan landelijke wedstrijden, en hun prestaties tonen aan dat de passie voor de sport nog steeds sterk is. De toekomst van het kegelen in deze regio is dus niet zwart, maar juist hoopgevend.
De kegelspelers in Meppel hebben nu een nieuw thuis. De Tivoli Sociëteit biedt hun een geschikte locatie om hun sport te beoefenen en zich te ontwikkelen. De groep heeft zich aangesloten bij de bond en heeft plannen om verder te groeien. De toekomstige doelen van de Kegelvrienden zijn niet alleen het behouden van hun huidige prestaties, maar ook het bereiken van hogere niveaus en het aantrekken van nieuwe kegelspelers.
Daarnaast zijn er ook plannen om de kegelbanen uit het oude kegelhuis te verkopen. Deze banen zijn momenteel te koop op Marktplaats. Voor sommige kegelaars is het het afscheid van een belangrijk deel van hun sportgeschiedenis. Voor anderen is het echter ook een kans om iets nieuws te beginnen.
Conclusie
De herstructurering van de Zwolse kegelspelers in Meppel is een duidelijk voorbeeld van hoe sport en passie zich ook in moeilijke omstandigheden kunnen herstellen. Hoewel het Zwols Kegelhuis is gesloopt, is de sport van het kegelen in de regio nog lang niet voorbij. De overgang naar Meppel heeft juist nieuwe kansen opgeleverd voor de kegelspelers. Zij spelen nu onder de naam Kegelvrienden mee aan landelijke wedstrijden en bereiken zelfs kampioenschappen.
De toekomst van het kegelen in deze regio is dus niet zwart. Integendeel, de Kegelvrienden hebben bewezen dat de sport nog steeds levend en actief is. Met nieuwe prestaties, jonge kegelspelers en een sterke motivatie zijn de Zwolse kegelaars klaar voor de toekomst.