De Klokkensteeg in Zwolle: een historisch en cultureel hart van de stad
september 25, 2025
In de zuidelijke hoek van Drenthe, op een rustig dorpje genaamd Erica, is Daniël Lohues een bekende figuur. Zijn muziek, die vaak getekend is door persoonlijke verhalen en een diepe verbinding met het platteland, heeft hem gevestigd als een van de meest gelauwerde en bewonderde liedjesschrijvers van Nederland. De komende maanden zal hij het land doorreizen met zijn nieuwe theatervoorstelling ‘Moi’, waarin hij een mix presenteert van nieuwe nummers en klassiekers. Deze tournee, die van februari tot juli zal doorgaan, is een must-see voor liefhebbers van authentieke, dorpse muziek. In dit artikel wordt een dieper inzicht gegeven in zijn nieuwe werk, zijn inspiratie en de context waarin hij zijn muziek creëert.
Daniël Lohues is niet alleen een muzikant, maar ook een dichter en verhalenverteller. Zijn muziek is sterk beïnvloed door zijn omgeving en zijn ervaringen. Hij heeft al meerdere prijzen opgelopen, waaronder de Zilveren Harp, de Edison, de Annie MG Schmidt prijs, en hij is Ereburger van de gemeente Emmen. Zijn werk is erkenning gevonden zowel binnen als buiten de muziekindustrie, en het is geen toeval dat hij een vaste plek heeft weten te bemachtigen in het Nederlandse culturele landschap.
Het nieuwe album van Daniël Lohues, genaamd Moi, is vanaf 21 februari verkrijgbaar. Het album is zijn vijftiende, en zoals gebruikelijk, bevat het een mix van nieuwe nummers en herwerkte klassiekers. De nummers zijn opgenomen in verschillende locaties, waaronder Erica, Brussel, Amsterdam en Spaarnwoude. In tegenstelling tot eerdere albums, waarbij Lohues soms zijn inspiratie in de Verenigde Staten zocht, heeft hij dit keer bewust gekozen voor een inwendige bron: mensen, dingen en verhalen dicht bij huis.
Het album bevat onder andere een troostlied voor een vriend wiens vader ziek was, een lied over Widdukind de Hertog der Saksen, en een nummer over een vogeltje dat niet meer kan vliegen. De thema’s zijn dichtbij en emotioneel, en ze reflecteren het leven op het platteland en het verband tussen dat en de brede wereld. Lohues zegt dat hij soms in de huid van personages krupt die hij tijdens zijn rondritten ontmoette in het Saksenland.
Naast het album brengt Daniël Lohues ook een theatervoorstelling met dezelfde naam op de planken. Deze tournee bestaat uit meer dan zeventig voorstellingen en loopt van februari tot juli. Tijdens deze voorstellingen combineert hij zongeschiedenis met verhalen, belevenissen en inkijkjes in het proces van het maken van muziek. Het is een uniek pakket dat de publiek niet alleen belust op muziek, maar ook op verhalen over het leven, de tijd en de mensen die daar in voorkomen.
Lohues presenteert zijn werk op een manier die typisch voor hem is: dichtbij, persoonlijk en met een diepe verbinding met zijn omgeving. Hij zegt dat hij "het leven op het platteland" probeert te verwoorden, en dat hij zichzelf als een "hedendaagse minstreel" ziet. Dit is een passende omschrijving, gezien de traditie van minstrels in de Middeleeuwen ook voortkwam uit het vertellen van verhalen en het maken van muziek dicht bij de mensen.
De inspiratie voor Moi is sterk gericht op het platteland en het dorpse leven. Het album is een verzameling van liedjes die gemaakt zijn in hotelkamers tijdens reizen, maar ook in Erica, waar Lohues zich vaak terugtrekt om te schrijven. Deze dichtbij-gevoelens zijn ook terug te vinden in de tekst van een nummer dat opgenomen is op zijn eerdere album Hout Moet, waarin hij het heeft over het aardig zijn tegen mensen die niet aardig doen. In deze tekst benadrukt hij het belang van menselijk contact en compassie in een wereld waarin het soms lastig is om te blijven geloven in het goede.
“Zonder is de wereld maar een rotsblok / Toch blijf ik proberen wat ik ooit geleert heb / Want zij zijn aardigheid ‘t hardste nodig / Want zij zijn aardigheid ‘t hardste nodig / Het werkt, het komt bij je terug / Oogsten kun je pas doen als je eerst wat zaait / En vergeet ook niet, al die onaardige mensen / Ze zijn zo worden zonder het te willen / Want zij zijn aardigheid ‘t hardste nodig / Je moet aardig doen tegen mensen die niet aardig doen / Want zij zijn aardigheid ‘t hardste nodig / Maar als de hele wereld meedoet / Want zij zijn aardigheid ‘t hardste nodig / Je moet aardig doen tegen mensen die niet aardig doen / Want zij zijn aardigheid ‘t hardste nodig.”
Deze tekst is een krachtig boodschap die ook op het nieuwe album terugkomt, en het benadrukt het thema van menselijke verbinding en het belang van compassie in de muziek van Daniël Lohues.
De tournee met Moi is een reis door het land, van dorp tot stad, waarbij Lohues zijn muziek en verhalen deelt met een breed publiek. Het is een tournee die niet alleen gericht is op muzikale liefhebbers, maar ook op mensen die geïnteresseerd zijn in verhalen over het leven, de mens en de omgeving. Tijdens de voorstellingen deelt hij niet alleen zijn nummers, maar ook de processen achter het schrijven ervan, en hij maakt de publiek bewust van de inspiratiebronnen die hij gebruikt.
Lohues is een meester in het vertellen van verhalen, en dit is ook terug te zien in de structuur van zijn voorstellingen. Hij maakt gebruik van zijn persoonlijke ervaringen, zijn bezoeken aan dorpen en steden, en zijn tijd op het platteland om zijn muziek en verhalen te vullen met betekenis. Deze aanpak maakt zijn werk uniek, en het is niet verwonderlijk dat hij al zolang een vaste plek heeft in het Nederlandse culturele landschap.
Het platteland speelt een centrale rol in het werk van Daniël Lohues. Zowel zijn muziek als zijn verhalen zijn sterk beïnvloed door zijn omgeving. In Erica, waar hij vaak terugkeert, vindt hij de stilte en de inspiratie om te schrijven. De dorpslevens zijn voor hem een bron van verhalen, en hij benadrukt het belang van het leven op het platteland in zijn werk.
In zijn tekst over het aardig zijn tegen mensen die niet aardig doen, benadrukt hij het feit dat het platteland een unieke omgeving is waarin mensen dicht bij elkaar leven, en waarin het belang van menselijke verbinding en compassie extra duidelijk is. Dit is ook terug te zien in zijn muziek, waarin hij regelmatig thema’s belicht die te maken hebben met het dorpse leven, de tijd, en de mensen die daar in wonen.
Hoewel Daniël Lohues vooral bekend staat om zijn muziek en theatervoorstellingen, is hij ook verweven met andere culturele instellingen in het land. Een van die instellingen is Het Fellowship of Acoustics in Dedemsvaart. Deze instelling is ontstaan in een oud gemeentehuis en is inmiddels uitgegroeid tot een centrale plek voor gitaarwetenschap en muziekonderwijs. Hier zijn gitaarwetenschap, gitaarwerkplaatsen en een muziekschool te vinden. Het Fellowship of Acoustics is ook een populaire plek voor muzikanten die op zoek zijn naar kwaliteitsguitars, en het is niet verwonderlijk dat artiesten als Waylon, Douwe Bob en Bertolf regelmatig hier hun wisselvallen zoeken.
Het verband tussen Daniël Lohues en deze instelling is niet expliciet genoemd in de bronnen, maar gezien de aandacht die hij schenkt aan muziek en het proces van het maken van muziek, is het mogelijk dat hij op enig moment betrokken was bij activiteiten of projecten in verband met deze instelling. Het is een interessante plek voor muzikale inspiratie en het ontmoeten van andere artiesten, en het kan een mogelijke bron van inspiratie voor zijn werk zijn.
Daniël Lohues is een muzikant die zich sterk bindt aan het platteland, aan verhalen en aan het maken van muziek die dicht bij de mensen ligt. Zijn nieuwe album Moi en de bijbehorende theatervoorstelling zijn een must-see voor iedereen die geïnteresseerd is in authentieke muziek en verhalen die het leven op het platteland belichten. Zijn werk is een spiegel van zijn omgeving, en het benadrukt het belang van menselijke verbinding, compassie en het leven in een dorp. Zijn tournee is een kans om zijn muziek en verhalen te ervaren, en het is een reis die niet alleen de oren maar ook het hart raakt.
Met zijn vele prijzen, zijn Ereburgerstatus en zijn betrokkenheid bij het culturele landschap van Nederland, is Daniël Lohues meer dan alleen een muzikant. Hij is een ambassadeur van het platteland, een dichter van het dorpse leven, en een verhalenverteller die het heden en het verleden verbindt. Zijn werk is een levendig getuigenis van de kracht van muziek en verhalen, en het is een waardevolle aanwinst voor iedereen die bereid is om te luisteren.