Vacatures bij Picnic in Zwolle: Werken in het Distributiecentrum
september 23, 2025
Het Kamperlijntje, de spoorlijn tussen Zwolle en Kampen, is een historisch en cultureel belangrijke verbinding in de Nederlandse regio. Deze lijn, die al eeuwen treinen rijden, heeft zich door de tijd heen veranderd. Het Kamperlijntje is niet alleen een belangrijke transportroute, maar ook een spoorweg die getuigt van technologische ontwikkelingen, infrastructuurverbeteringen en veranderingen in de reispraktijk.
In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de historie, huidige toestand en toekomst van het Kamperlijntje. De nadruk ligt op feiten en gebeurtenissen die zijn opgenomen in de beschikbare bronnen.
Historische ontwikkeling
De spoorlijn Zwolle–Kampen werd officieel geopend op 10 mei 1865. De eerste proefrit had plaats op 22 april 1865, gevolgd door de keuring van de spoorlijn op 5 mei van dat jaar. De opening markeerde het begin van een belangrijke transportroute in de regio. In de beginjaren stopte een trein twee keer per dag in beide richtingen bij de halte Mastenbroek.
De spoorlijn kende al in de 19e eeuw belangrijke wijzigingen. Zo werd in 1871 de draaibrug over de Willemsvaart vervangen door een groter exemplaar, wat noodzakelijk was als gevolg van de verbreding van de vaart. Een hulpspoor met een hulpbrug werd aangelegd om het treinverkeer niet te hinderen. De nieuwe brug werd op 21 mei 1872 in gebruik genomen.
In de jaren die volgden, werd de spoorlijn regelmatig aangepast om aan de toenemende eisen van reizigers en goederenverkeer te voldoen. In de zomer van 1937 rijdt een locomotief van de serie 7100 drie slagen tussen Kampen en Zwolle, met vijf reizigerstreinen. In 1933 werden de benzinemotorrijtuigen vervangen door motorrijtuigen uit een andere serie.
De Tweede Wereldoorlog bracht veel verwoestingen met zich mee. Tijdens deze periode waren vele motorrijtuigen vernield of weggevoerd. Twee locomotieven van de serie 5500 voerden de diensten naar Kampen uit, terwijl de goederendienst uitgevoerd werd door een locomotief van de serie 5800. Deze inzet duurde tot juli 1944.
In de postoorlogse jaren begon de spoorlijn zich te moderniseren. In 1945 werden Engelse diesellocomotieven ingezet om het verkeer weer op te starten. In 1951 werden de stoomtreinen en oude motorrijtuigen vervangen door gestroomlijnde dieselmotorrijtuigen. Later in de jaren 50 volgden nieuwe dieseltreinstellen, zoals de DE1 28.
Moderne ontwikkelingen
De spoorlijn heeft in de 20e eeuw ook belangrijke wijzigingen ondergaan. In de jaren 90 werd het Kamperlijntje aangepast met het oog op modernere treinstellen. In 1994 begonnen de DE-II-treinstellen hun dienst op de lijn, maar deze werden in 1997 vervangen door Plan U-treinstellen. In 1998 volgden de DM'90-treinstellen, die echter problemen kregen waardoor DH-materieel tijdelijk ingezet moest worden.
In 1980 werd een belangrijke technologische stap gezet: de klassieke armseinen werden vervangen door lichtseinen, waardoor de bediening van seinen en wissels gemoderniseerd werd. Deze wijziging maakte het mogelijk om nieuwe treinstellen in te zetten. In 1998 werden aanpassingen gedaan aan de beveiliging om de DM'90-treinstellen in te zetten. De aanpassing was echter niet direct klaar, omdat de beveiliging rond het emplacement van Zwolle nog niet aangepast was.
Elektrificatie en vernieuwing in 2017
Een belangrijke fase in de geschiedenis van het Kamperlijntje begon in 2015 met de aankondiging van de elektrificatie van het baanvak Zwolle–Kampen. In 2016 werd BAM Rail aangewezen om het werk uit te voeren. De werkzaamheden begonnen in januari 2017 en duurden tot augustus 2017. Tijdens deze periode reed het treinverkeer met bussen.
De elektrificatie betrof niet alleen het aanleggen van bovenleidingen, maar ook het vernieuwen van de spoorbaan. Nieuwe ballast werd aangelegd, de bekabeling vervangen en er werden onder- en schakelstations gebouwd. Bovendien werd een nieuw station aangelegd: Zwolle Stadshagen.
Het nieuw station en de elektrificatie hadden gevolgen voor de rijtijden. Hoewel het gebruik van elektrische treinstellen van Stadler (FLIRT 3) het mogelijk maakte om de rijtijd gelijk te houden, was het niet mogelijk om te stoppen bij Zwolle Stadshagen vanwege de lagere snelheid waarmee de treinen konden rijden. De spoorbaan bleek niet stabiel genoeg voor hogere snelheden.
De elektrificatie bracht ook veranderingen in de dienstregeling. In de zomer van 2017 werd een nieuwe dienstregeling ingevoerd, waarbij treinen elk half uur in de ochtend rijden. In de zomerdienstregeling van 1969 was dit al eerder het geval, maar de halte Zwolle Veerallee werd toen gesloten.
Huidige dienstregeling
Sinds de elektrificatie in 2017 is het Kamperlijntje officieel onder beheer van Syntus. Deze maatschappij heeft een concessie van 15 jaar en zorgt voor het treinverkeer tussen Zwolle en Kampen met de nieuwe FLIRT 3-treinstellen van Stadler. Het gebruik van elektrische treinstellen heeft de rijcomfort en duurzaamheid van de verbinding verbeterd.
De dienstregeling is zo ingevuld dat het mogelijk is om elk half uur in de ochtend een trein te nemen. Dit is een voordeel voor reizigers die graag flexibel willen reizen. In het weekend is er echter minder frequentie, afhankelijk van de omstandigheden.
Het nieuwe station Zwolle Stadshagen is ontworpen als een modern reiscentrum. Het biedt reizigers de mogelijkheid om te overstappen naar andere verbindingen, zoals bussen of treinen naar andere bestemmingen in de regio. Het station is goed bereikbaar via de stadspoort van Zwolle en is gericht op duurzaam reizen.
Toekomstplannen en mogelijke uitdagingen
Het Kamperlijntje is een spoorlijn die zich in constante ontwikkeling bevindt. De elektrificatie en het aanleggen van het nieuwe station zijn slechts een deel van de toekomstplannen. De regering en Syntus zien de lijn als een belangrijk onderdeel van de regionale mobiliteit en willen dit verder ontwikkelen.
Er zijn echter ook uitdagingen. De elektrificatie in 2017 ontmoette problemen met de bodemgesteldheid van de spoorbaan. Vanwege de slechte stabiliteit moesten de treinen met een lagere snelheid rijden, wat de plannen voor Zwolle Stadshagen veranderde. Hoewel dit probleem is opgelost, is het een herinnering aan de complexiteit van infrastructuurprojecten.
Bovendien zijn er plannen voor de toekomstige uitbreiding van het Kamperlijntje. Deze kunnen bijvoorbeeld gericht zijn op de verbinding met andere steden of het verhogen van de frequentie van treinen. De huidige dienstregeling is een goede basis voor verdere ontwikkelingen.
Conclusie
Het Kamperlijntje is een spoorverbinding die zich over eeuwen heen heeft ontwikkeld. Van de opening in 1865 tot de huidige elektrificatie in 2017 is de lijn een getuige van technologische en maatschappelijke veranderingen. Het Kamperlijntje is niet alleen een praktische verbinding tussen Zwolle en Kampen, maar ook een historisch en cultureel belangrijke route.
Voor reizigers is het Kamperlijntje een betrouwbare en comfortabele manier om tussen deze twee steden te reizen. De moderne treinstellen, het nieuwe station en de frequente dienstregeling maken het mogelijk om eenvoudig en duurzaam te reizen. Voor historisch geïnteresseerden biedt de lijn bovendien een kijkje in de rijke geschiedenis van Nederlandse spoorwegen.
Het Kamperlijntje blijft een essentieel onderdeel van de regionale mobiliteit en een symbool voor de combinatie van historie en moderne technologie.