Vertalingen van ‘à restaurer’ en ‘remettre en route’ naar het Nederlands: betekenis en toepassing
juli 24, 2025
Het Eurovisie Songfestival is een van de meest prestigieuze en gevolgde muziekfestivale ter wereld. In 2019 bracht Duncan Laurence Nederland voor het eerst in 44 jaar op de eerste plaats, waardoor het land automatisch de organisatie van het muziekfestijal in 2020 kreeg toegewezen. In de zomer van 2019 werd bekend dat negen Nederlandse steden zich hadden aangemeld als potentiële gaststad. Deze steden moesten hun plannen in een zogenaamd bidbook indienen, waarin ze uitlegden hoe ze het evenement tot een succes zouden maken. Uiteindelijk bleven slechts twee steden in de race: Maastricht en Rotterdam. Deze twee steden werden door de selectiecommissie als de meest geschikte kandidaten gezien, met betrekking tot locatie, accommodatie, faciliteiten en financiële bijdrage.
De organisatie van het Eurovisie Songfestival in Nederland wordt gedaan in samenwerking tussen NPO, AVROTROS en NOS, met steun van de European Broadcasting Union (EBU). De keuze van de gaststad heeft grote gevolgen, niet alleen voor de organisatie, maar ook voor de economie en de internationale waarneming van het land. Het evenement brengt duizenden toeristen en internationale gasten mee, waardoor het een unieke kans biedt om een stad internationaal op de kaart te zetten.
In de volgende paragrafen worden de betrokken steden, het proces rond de selectie en de belangrijkste overwegingen bij de uiteindelijke keuze besproken, op basis van de informatie die beschikbaar is uit de ingediende bidbooks en het officiële standpunt van de organisatie.
Tijdens de voorbereiding voor het Eurovisie Songfestival 2020 kreeg de organisatie van NPO, AVROTROS en NOS te maken met een grote belangstelling van Nederlandse steden. In totaal waren negen steden geïnteresseerd in het organiseren van het evenement. Deze steden moesten hun voorstellen indienen in de vorm van een bidbook, dat uitlegde hoe ze de organisatie zouden aanpakken. De steden die zich aangemeld hadden, waren: Amsterdam, Den Haag, Arnhem, Den Bosch, Breda, Leeuwarden, Maastricht, Rotterdam en Utrecht. In het geval van Leeuwarden en Maastricht werd ook de provincie betrokken bij het proces.
Elke stad moest niet alleen een geschikte locatie aanbieden, maar ook rekening houden met het feit dat het Eurovisie Songfestival een groot evenement is dat talloze internationale gasten, media en toeristen aantrekt. Daarnaast moest de stad in staat zijn om de organisatie van zowel de televisie-opnames als de voor- en naspektakels te realiseren. De financiering van het evenement speelde ook een grote rol in de evaluatie. Hoewel de organisatie een belangrijke bijdrage levert, is het vaak onmogelijk om het event volledig te financieren zonder subsidies of commerciële partners.
De selectiecommissie stelde duidelijke eisen aan de bidbooks. Zo moesten de steden laten zien dat ze over voldoende accommodatie beschikten, een goed plan hadden voor bijevents en bereid waren om een financiële bijdrage te leveren. Bovendien moesten de steden aantonen dat ze in staat waren om de logistieke en technische aspecten van het evenement te beheren.
In juli 2019 werd een belangrijk stadium bereikt in de race om de gaststad te worden: de inlevering van de bidbooks. Vijf steden leverden hun voorstellen officieel in bij NPO. Deze steden waren Rotterdam, Maastricht, Den Bosch, Arnhem en Utrecht. Amsterdam haakte al vroeg af, omdat het niet mogelijk was om een geschikte locatie te vinden.
De inlevering van de bidbooks was een belangrijk moment, niet alleen voor de betrokken steden, maar ook voor de organisatie. Shula Rijxma, voorzitter van de NPO, reageerde enthousiast op de inzet van de steden. Ze benadrukte dat het werk dat in de bidbooks was verwerkt, duidelijk maakte dat het Eurovisie Songfestival al door heel Nederland werd omarmd. Deze betrokkenheid werd gezien als een positieve ontwikkeling, omdat het doel was om het evenement niet alleen in één stad te vieren, maar ook het hele land betrokken te houden.
Na de inlevering van de bidbooks volgde een evaluatiefase, waarin de selectiecommissie de voorstellen beoordeelde. Uiteindelijk vielen drie steden uit de race: Den Bosch, Arnhem en Utrecht. De reden voor deze uitsluiting was dat hun voorstellen minder inhoudelijk sterk waren dan die van Maastricht en Rotterdam. Bovendien ontbrak in sommige gevallen de politieke en financiële steun die voor een succesvolle organisatie nodig was. Utrecht, bijvoorbeeld, leverde haar bidbook af via een fietskoerier, wat duidelijk maakte dat het stad niet in staat was om een sterke politieke delegatie te sturen. Dit werd gezien als een nadeel in de evaluatie.
Rotterdam en Maastricht bleven als de twee uiteindelijke kandidaten over. Beide steden hadden niet alleen sterke voorstellen ingediend, maar ook voldoende faciliteiten en accommodatie om het evenement te organiseren. Daarnaast hadden ze duidelijke plannen voor bijevents en waren ze bereid om financiële bijdrage te leveren.
Na de inlevering van de bidbooks volgden technische werkbezoeken naar Maastricht en Rotterdam. Tijdens deze bezoeken inspecteerde de organisatie de voorgestelde locaties, de faciliteiten en de infrastructuur van de steden. De doelstelling was om te controleren of de steden in staat waren om het evenement op een professionele manier te organiseren.
De locaties die werden overwogen voor het Eurovisie Songfestival waren het Ahoy in Rotterdam en het MECC in Maastricht. Beide locaties werden als geschikt gezien om de televisie-opnames en de live-uitzendingen te faciliteren. Daarnaast moest er rekening worden gehouden met de logistiek van het evenement, zoals het transport van apparatuur, de beveiliging en de toegankelijkheid van de locaties voor internationale gasten en toeristen.
Sietse Bakker, Executive Producer Event van het Eurovisie Songfestival, benadrukte dat zowel Maastricht als Rotterdam als een fantastische gaststad zou kunnen fungeren. Hij wees erop dat beide steden zich goed hadden voorbereid en dat ze in staat waren om het evenement te organiseren op een manier die past bij de internationale aandacht die het Eurovisie Songfestival geniet.
In de maand augustus 2019 werd de uiteindelijke gaststad bekendgemaakt. De organisatie streefde ernaar om de keuze voor de gaststad in de loop van de maand te doen, zodat de voorbereidingen voor het Eurovisie Songfestival konden beginnen. De keuze viel op Rotterdam. De stad werd officieel aangewezen als de gaststad van het Eurovisie Songfestival 2020. Rotterdam bleek uiteindelijk de beste keuze te zijn, niet alleen vanwege de sterke voorstellen die waren ingediend, maar ook vanwege de faciliteiten die beschikbaar waren in het Ahoy.
Hoewel Maastricht uiteindelijk niet werd gekozen, werd benadrukt dat de stad ook een uitstekende gaststad zou zijn geweest. De organisatie wilde zowel Maastricht als Rotterdam erkennen voor hun inzet en betrokkenheid. Sietse Bakker stelde dat de organisatie graag zou praten met Maastricht over hoe de stad betrokken kon worden bij het evenement. Dit benadrukte het doel van de organisatie om het Eurovisie Songfestival niet alleen in één stad te vieren, maar het hele land betrokken te houden.
Het Eurovisie Songfestival 2020 zou uiteindelijk in mei 2020 worden gehouden in Rotterdam. Het was een grote kans voor de stad om zich internationaal te presenteren en om te laten zien dat Nederland in staat was om een groot evenement te organiseren. De keuze voor Rotterdam had ook economische gevolgen, omdat het evenement duizenden toeristen en internationale gasten zou aantrekken.
Het Eurovisie Songfestival is meer dan alleen een muziekfestijal. Het is een evenement dat internationale aandacht geniet en dat het land een kans biedt om zich te presenteren als een land dat in staat is om grote evenementen te organiseren. Het evenement draagt ook bij aan de economie van de gaststad, omdat het toerisme en het verkeer op gang komen. Daarnaast biedt het een kans om de stad en het land internationaal op de kaart te zetten.
Het Eurovisie Songfestival brengt ook een enorme logistieke uitdaging met zich mee. De organisatie moet ervoor zorgen dat alles goed geregeld is, van de televisie-opnames tot de logistiek van het evenement. De gaststad moet over voldoende faciliteiten beschikken en moet in staat zijn om de logistieke en technische aspecten van het evenement te beheren. Daarnaast moet er rekening worden gehouden met de veiligheid en de toegankelijkheid van de locaties.
Het feit dat Nederland nu weer gastheer is van het Eurovisie Songfestival benadrukt ook de belangrijkheid van het evenement voor het land. Het toont aan dat Nederland in staat is om een groot evenement te organiseren en dat het in staat is om een sterke samenwerking op te bouwen tussen de organisatie, de stad en de regio.
De race om de gaststad voor het Eurovisie Songfestival 2020 was een intens proces dat betrokkenheid en inzet van de betrokken steden vereiste. Uiteindelijk bleken Maastricht en Rotterdam als de meest geschikte kandidaten over te blijven, met Rotterdam als uiteindelijke winnaar. De keuze voor Rotterdam was het resultaat van een grondige evaluatie van de voorstellen, de faciliteiten en de logistieke mogelijkheden van de steden.
Het Eurovisie Songfestival is niet alleen een muzikale prestatie, maar ook een kans om Nederland en de gaststad internationaal te presenteren. Het evenement brengt economische voordelen, toeristische aantrekkingskracht en een kans om het land op de kaart te zetten. De betrokkenheid van de steden en de organisatie benadrukt ook de samenwerking die nodig is om een groot evenement tot een succes te maken.