De stilste plekken in Nederland: Ontdekkingsreis naar rust en natuur
juli 21, 2025
Nederland is een land van steden en dorpen, elk met hun eigen karakteristieken en geschiedenis. In het bijzonder zijn er steden en regio's die een sterke band hebben met de geschiedenis van Nederlands-Indië, vroeger bekend als een koloniale bezit van Nederland en tegenwoordig als Indonesië. Deze banden zijn zichtbaar in architectuur, straatnamen, historische herinneringen en in de culturele erfenis van bepaalde gemeenschappen in het huidige Nederland.
Deze banden zijn niet alleen van historisch belang, maar ook van cultureel en sociaal belang. Ze vormen een brug tussen verleden en heden en laten zien hoe de koloniale geschiedenis van Nederlands-Indië een indruk heeft nagelaten op de Nederlandse steden en hun gemeenschappen. In dit artikel wordt ingegaan op enkele van deze steden en hun historische, culturele en architecturale banden met Nederlands-Indië. Daarnaast wordt aandacht besteed aan de Indische Buurt in Amsterdam, een bekende en symbolische wijk die deze band zichtbaar maakt via straatnamen en kunstwerken.
Utrecht is een stad met een rijke historische erfenis, gekenmerkt door een historisch centrum, de Utrechtse Houtmarkt, en vele middeleeuwse gebouwen. De stad staat bekend om haar actieve cultuur en haar uitgebreid openbaar vervoersysteem, waardoor het gemakkelijk bereikbaar is voor zowel inwoners als toeristen. Hoewel Utrecht geen directe band heeft met Nederlands-Indië, is het een belangrijke stad in de geschiedenis van de Nederlandse koloniale tijd, waarin het centrum van veel administratieve en culturele activiteiten lag.
Arnhem is een stad in de provincie Gelderland en staat bekend om haar historische centrum, het Nederlands-Indische Oorlogsmuseum, en de vele parken en tuinen. Dit museum biedt een belangrijke aanknopingspunten voor de geschiedenis van Nederlands-Indië, met een focus op de oorlog en de koloniale tijd. De stad is ook een belangrijke regio in het noordoosten van Nederland, met een sterke economische positie.
Maastricht is een stad in de provincie Limburg en staat bekend om haar historische centrum, de vele oude kerken en het Maastrichts Museum. De stad is een belangrijk toeristisch bestemming en heeft een sterke economische positie. Hoewel er geen directe band met Nederlands-Indië is, is Maastricht een symbolische stad in de geschiedenis van de Nederlandse koloniale tijd, met een rijke culturele erfenis.
Een van de meest symbolische wijken in Nederland die duidelijk de band met Nederlands-Indië laten zien, is de Indische Buurt in Amsterdam. Deze wijk is bekend om straatnamen die verwijzen naar eilanden en steden in het voormalige Nederlands-Indië, zoals de Balistraat, Ceramplein en Soerabajastraat. Deze namen zijn niet willekeurig gekozen, maar herinneren aan het eilandengebied dat ooit onder Nederlandse invloed stond.
In de Indische Buurt zijn ook kunstwerken en informatieve borden te vinden die de geschiedenis en de culturele banden tussen Nederland en Nederlands-Indië verder verduidelijken. Deze kunstwerken zijn gemaakt door kunstenaars zoals Gigi van Grevenbroek, Jerrold Saija en Nicky Saliha, die vanuit hun persoonlijke connectie reflecteren op de verhalen achter deze straatnamen.
De Indische Buurt is niet alleen een historische plek, maar ook een levendig deel van de huidige stad Amsterdam. Het is een toonbeeld van de multiculturele samenleving in Nederland en een herinnering aan de koloniale geschiedenis van het land.
In reisgidsen uit de jaren 1900 is Semarang beschreven als een stad met een ouder en een nieuwer gedeelte. Het oude gedeelte, dat tot 1824 door wallen en grachten omgeven was, lag dichter bij de zee en had een karakteristiek die iets weg had van een Zuid-Europees havenstadje. De huizen waren vlak aan de straat gebouwd, sluiten aan op elkaar, en vele huizen hadden twee verdiepingen. De straten waren vaak smal en onbeplant, wat het geheel benauwd, heet en stoffig maakte.
Het nieuwe gedeelte van Semarang was doorkruist door de mooie Bodjongsche weg, waar aan het einde van deze weg de statige Residentswoning verrees. In de laatste jaren van de 19e eeuw was Semarang verfraaid door de aanleg van een paar plantsoenen. Eén van de aangenaamste wijk om te wonen was Tjandi, een bovenstad op een half uur gaans afstand van Semarang, gelegen op een heuvel van 80 meter hoogte.
Naast het hotel du Pavillon, dat in de buurt van Semarang lag, was er ook een driehoekige aloen-aloen, kortelings herschapen in een "stadstuin", waar eenmaal per week een muziekuitvoering plaatsvond. In de buurt van het Gouvernementskantoor was het reusachtige Stadhuis-gebouw te vinden, dat de gouvernementsbureaux en archieven bevatte. Dit gebouw was gebouwd in 1854 en stond naast het nieuwe Postkantoor, dat in 1904 geopend was.
De westzijde van Semarang bevatte Arabische en inlandsche kampongs, gekenmerkt door een lage ligging die ervoor zorgde dat deze wijk in de westmoesson vaak dagenlang onder water stond. Om dit probleem te verlichten, werd het grote Bandjir-kanaal gegraven, gevolgd door het Oostelijk Bandjir Kanaal. Deze kanaalen verbeterden de uitwatering van de Semarang-rivier en voorkwamen overstroomingen, wat leidde tot een verbetering van de gezondheidstoestand in de stad. De kwaadaardige koortsen, waardoor de stad vroeger berucht was, kwamen tegenwoordig zelden meer voor.
Nederlands-Indië, tegenwoordig bekend als Indonesië, bestond uit duizenden eilanden die zich uitstrekken over een gebied dat, op een Europese kaart geprojecteerd, loopt van Ierland tot diep in Rusland. In 1596 kwamen de eerste Nederlandse schepen naar deze archipel. In de volgende twee eeuwen bouwde de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC), in 1602 opgericht, een handelsnetwerk op dat zich uitstrekte van Kaap de Goede Hoop tot Japan. Het zwaartepunt van haar activiteiten lag in de Indonesische archipel. De VOC oefende territoriaal gezag uit over de steden aan de noordkust van Java, over West-Java, Madoera, enkele eilanden in de Molukken en enkele plaatsen op Sumatra en Celebes.
In de tweede helft van de 18e eeuw raakte de VOC in financiële moeilijkheden, vooral als gevolg van de zware concurrentie van de Engelse East India Company (EIC). In 1796 werd de VOC failliet verklaard. Haar bezittingen werden overgenomen door de Nederlandse staat. In de loop van de 19e eeuw werd de Nederlandse invloed op de eilanden buiten Java en Madoera, de zogenaamde 'Buitengewesten', geleidelijk uitgebreid.
Hoewel de koloniale tijd voorbij is, blijft de Indische gemeenschap in Nederland een belangrijk deel van de samenleving. In steden zoals Utrecht en Arnhem is de aanwezigheid van deze gemeenschap merkbaar, zowel in architectuur als in culturele activiteiten. In Amsterdam is de Indische Buurt een duidelijke reflectie van deze geschiedenis via straatnamen en kunstwerken. Deze wijk is een herinnering aan de koloniale tijd en tegelijk een symbool van de multiculturele samenleving in Nederland.
De banden tussen Nederland en Nederlands-Indië zijn duidelijk zichtbaar in bepaalde steden en dorpen, zoals Utrecht, Arnhem, Maastricht en Amsterdam. Deze banden zijn zichtbaar in architectuur, historische herinneringen, straatnamen en kunstwerken. Ze vormen een brug tussen verleden en heden en tonen hoe de koloniale geschiedenis van Nederlands-Indië een indruk heeft nagelaten op de Nederlandse steden en hun gemeenschappen.
De Indische Buurt in Amsterdam is een symbool van deze band en een toonbeeld van de multiculturele samenleving in Nederland. Door kunstwerken, informatieve borden en straatnamen die verwijzen naar Nederlands-Indië, wordt deze geschiedenis zichtbaar en toegankelijk voor zowel inwoners als toeristen. Deze wijk is niet alleen een historische plek, maar ook een levendig deel van de huidige stad Amsterdam.