Woubrugge: Het dorp dat zijn saaiheid omarmde en er een feest van maakte

In de reeks van Nederlandse dorpen die bekend staan om hun relatief rustige en simpele leefomgeving, stond Woubrugge in 2019 in het voetspoor van de titel "allersaaiste plek van Nederland". Dit niet vanwege gebrek aan inbreng of leegte, maar juist vanwege het feit dat de inwoners bewust hun dorp benoemden als saai — met als doel er juist iets levendigs van te maken. In dit artikel wordt Woubrugge beschreven als een bijzondere gebeurtenis in de Nederlandse dorpscultuur, waarbij saaiheid omgezet werd in creativiteit, toekomstplannen en een uniek evenement dat het dorp verder uit de schaduw hielp.

Woubrugge: Een dorp dat zichzelf nomineerde

Het dorp Woubrugge werd genomineerd door inwoner Angeline van Wijk en haar vriendengroep voor de titel "allersaaiste plek van Nederland". Volgens hen ontbraken er in Woubrugge activiteiten die jongeren aanspraken: er was geen tentfeest meer, de kroeg was klein en de snackbar sluit vroeg. Deze tekortkomingen werden juist gezien als een uitdaging. Het dorp nam de taak aan om de titel te winnen, niet als een belediging, maar als een kans om iets bijzonders te creëren.

Angeline en haar vrienden werkten samen met inwoners en lokale bedrijven om Woubrugge zo levendig mogelijk te maken. Het uiteindelijke feest, genaamd "Kledderfestijn", kreeg een artistieke aankondigingsfilm met meeslepende sponsors, waaronder lokale bedrijven als keurslagerijen, accountantskantoren en zelfs de snackbar die vroeg sluit. Het dorp liet zien dat zelfs een saaie bestemming een levendig evenement kon worden.

Bökkers: Van muziek tot community

Een belangrijk onderdeel van de campagne was het optreden van de Overijsselse band Bökkers. Deze band, bekend om hun hit "Leaven in de Brouweri-je", was op zoek naar de saaiste plek van Nederland om hun muziek te brengen. Woubrugge won de wedstrijd, en de band liet weten dat ze blij was met de keuze. Frontman Hendrik Jan Bökkers stelde bij de bekendmaking op NPO Radio 2 dat Woubrugge "echt oersaai" klonk, wat juist de reden was om erheen te komen.

De band wilde graag bijdragen aan het feest en zorgde voor een actie die niet alleen jongeren, maar ook oudere inwoners, aanbood. De band wilde het optreden zo snel mogelijk organiseren en had als doel om voor augustus in Woubrugge te zijn. Hoewel de exacte locatie en data nog onduidelijk waren, werd duidelijk dat het optreden een centrale rol zou spelen in het Kledderfestijn.

Kledderfestijn: Een feest van gemeenschap

Het Kledderfestijn was geen enkel concert, maar een uitgebreid festival dat in het zomerseizoen plaatsvond. Naast Bökkers stond DJ Kick Some op het podium, wat zorgde voor een mix van traditionele en hedendaagse muziek. Het feest was een bewijs van de kracht van de gemeenschap, waarbij alle dorpsleden — jong en oud — betrokken waren bij de organisatie en het feest zelf.

De aankondigingsfilm van het Kledderfestijn toonde al snel dat het niet alleen ging om muziek, maar ook om een gevoel van trots en inzet van de inwoners. Elke sponsor, elk bedrijf dat meedeed, draagde bij aan de sfeer van het feest. Het festival leek zelfs de snackbar te overtuigen om later te sluiten, wat een extra gevoel van verbinding en inzet uitstraalde.

Saaiheid als uitgangspunt voor creativiteit

De keuze van Woubrugge voor de titel "allersaaiste plek van Nederland" was geen toeval. Het dorp had bewust gekozen om zichzelf te nomineren, omdat het zag dat er ruimte was voor verbetering en vernieuwing. Saaiheid werd hier gezien als een uitdaging, niet als een nare eigenschap. Het dorp liet zien dat zelfs een plek met weinig faciliteiten en activiteiten in staat was tot een creatieve en levendige oplossing.

Angeline en haar vrienden lieten zien dat saaiheid geen negatief kenmerk hoeft te zijn. Het dorp wist het te omzetten in een kans om mensen te binden, om iets nieuw te creëren en om een gemeenschap te versterken. Het Kledderfestijn werd niet alleen een feest, maar ook een gebeurtenis die het dorp verder ontwikkelde.

Eindhoven: Van saaiste stad naar wereldstad

Woubrugge was niet het enige dorp dat in de jaren 90 en 2000 een negatieve reputatie had. In 1997 stond Eindhoven bekend als de "saaiste stad van Nederland", volgens een enquête van Frits Bom. Toen Philips besloot om zijn hoofdkantoor te verhuizen naar Amsterdam, raakte Eindhoven in een periode van onzekerheid en wrok. Maar zoals blijkt uit een artikel in National Geographic uit 2019, is Eindhoven sindsdien sterk veranderd.

De stad is uitgegroeid tot een techstad met een groeiende internationale bevolking, waarbij Indiërs een belangrijke rol spelen. In 2018 telde Eindhoven 3556 Indiërs, een toename van 324 in 2000. Deze groei is een gevolg van het aantrekkelijke educatieve en technische aanbod in de stad, die aantrekkelijk is voor jonge ingenieurs en technologen uit de wereld.

De wens om "saaist" te zijn is hier omgezet in een sterke identiteit. Eindhoven is tegenwoordig een internationaal gerichte stad die bekend staat om innovatie, design en technologie. Dit toont aan dat zelfs een stad met een negatieve reputatie zichzelf kan heruitvinden.

De lelijkste stad van Nederland: Almere

Terwijl Woubrugge zichzelf als saaist benoemde, won Almere in een andere wedstrijd de titel "lelijkste stad van Nederland". In een verkiezing georganiseerd door volkskrantreizen.nl kreeg Almere 2.900 stemmen. De reden voor de uitslag is meervoudig: Almere is een relatief jonge stad, ontstaan in de jaren 70, met een mix van functionele bouw en open ruimtes die niet altijd als esthetisch worden gezien.

De verkiezing is een interessant fenomeen in de Nederlandse reis- en dorpscultuur. Het toont aan dat mensen niet alleen geïnteresseerd zijn in de mooiste en meest pittoreske bestemmingen, maar ook in diegene die afwijkend zijn van de norm. Deze activiteit biedt een manier om over ruimtelijke planning, bevolkingsontwikkeling en identiteit na te denken.

Samenvatting

Woubrugge is een dorp dat bewust heeft gekozen om zichzelf als saaist te benoemen. Dit was geen poging tot zelfhaat, maar een strategische keuze om ruimte te maken voor vernieuwing en creativiteit. Het dorp wist met het Kledderfestijn en het optreden van Bökkers een levendig evenement te creëren dat jongeren en oudere inwoners aansprak. Het feest toont aan dat saaiheid geen nare eigenschap hoeft te zijn, maar een kans om iets nieuws te creëren.

Eindhoven, een stad met een vergelijkbare reputatie in de jaren 90, is sindsdien uitgegroeid tot een techstad met een internationale bevolking. Dit toont aan dat zelfs een negatieve identiteit omgezet kan worden in een krachtige visie. Almere, de lelijkste stad van Nederland, is daarentegen een voorbeeld van hoe ruimtelijke planning en bevolkingsgroei een andere kijk op bezienswaardigheden kan opleveren.

Woubrugge is dus niet alleen een dorp dat zichzelf als saaist heeft benoemd, maar ook een dorp dat heeft laten zien dat saaiheid een bron van creativiteit, verbinding en toekomstplannen kan zijn.

Bronnen

1. Omroep West - Vanavond is het alles behalve saai in Woubrugge
2. Studiokaag - Woubrugge sleept optreden Bökkers binnen als allersaaiste plek
3. Omroep West - Woubrugge is de allersaaiste plek van Nederland, maar wint daar wel optreden mee
4. National Geographic - Eindhoven: Wereldstad
5. Kakhiel - De 10 saaiste Nederlandse vakantiebestemmingen ooit
6. Phongnha Explorer - Wat is de lelijkste plaats van Nederland?