Romantische overnachtingen in Nederland: Gids voor sfeervolle verblijven en onvergetelijke momenten
juli 19, 2025
In Nederland zijn prostitutiegebieden – vaak aangeduid als "rosse buurten" of "wallen" – sinds lange tijd onderdeel van het maatschappelijke landschap. Ze zijn historisch verankerd, maar hun rol en betekenis zijn in de loop van de jaren sterk veranderd. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste prostitutiegebieden in Nederland, hun geschiedenis, de huidige ontwikkelingen, en de beleidsmaatregelen die invloed hebben op de prostitutie in deze gebieden.
Prostitutiegebieden, ook wel bekend als "rosse buurten", zijn wijkgelegenheden waar prostitutie op een regelmatige en vaak erkende manier wordt uitgeoefend. In Nederland is de bekendste en meest historisch gerelateerde prostitutiebuurt de Amsterdamse Wallen. Deze wijk is sinds de 19e eeuw een centrum van prostitutie en heeft geleid tot een gedoogbeleid dat in Nederland wereldwijd bekend is. Hoewel de prostitutie in Nederland formeel legaal is sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000, blijft prostitutie een complexe en vaak controversiële activiteit met zowel culturele, economische als maatschappelijke aspecten.
De Amsterdamse Wallen zijn het meest iconische prostitutiegebied van Nederland. De geschiedenis van deze wijk redateert tot de 19e eeuw. In die tijd was prostitutie illegaal, maar de praktijk was verbreid. In 1911 werd er een nationale zedelijkheidswetgeving ingevoerd, waarmee het bordeelverbod werd ingevoerd. Hierdoor werd het exploitant van prostitutie activiteiten, zoals bordelen, strafbaar. Echter, op de Wallen bleef prostitutie bestaan, omdat de wetten als onhandhaafbaar werden geacht, en er werd een gedoogbeleid ingevoerd. In de jaren zestig, tijdens de zogenaamde tolerantie- en ongedwongenheidsweg, groeide de prostitutie op de Wallen aan en kreeg de buurt een internationale faam als symbool voor seksuele liberale waarden.
In de 16e eeuw was Den Haag al een kleine, maar actieve stad waar prostitutie aanwezig was. De Spui, destijds een havenbuurt, was bekend om het aanbod van bordelen en verdachte logementen. In de jaren zestig van de 20e eeuw was er een vermindering in prostitutie op het Oranjeplein in Den Haag, mede door maatregelen van de gemeente. In die tijd werd ook een verbod ingevoerd op het trekken van aandacht van binnenshuis – een maatregel die gericht was op raamprostitutie. In de jaren tachtig en negentig werd prostitutie in Nederland meer en meer erkend als een economische activiteit, en in 2000 werd het bordeelverbod volledig opgeheven. Sindsdien kunnen gemeenten zelf bepalen hoe prostitutie wordt gereguleerd op hun grondgebied.
Hoewel prostitutie in Nederland legaal is, zijn er sterke verschillen tussen gemeenten in de manier waarop prostitutie wordt gereguleerd. In sommige steden is de raamprostitutie vrijwel volledig verdwenen, zoals in Utrecht. In andere steden, zoals Leeuwarden, is prostitutie nog steeds een prominente aanwezigheid in de lokale economie en maatschappij.
De Amsterdamse Wallen zijn nog steeds het bekendste prostitutiegebied van Nederland. Hier werken prostituees voornamelijk achter ramen, en het aanbod richt zich voornamelijk op toeristen. Het aantal sekswerkplekken achter ramen is echter sinds 2010 met 33% gedaald, van ongeveer 1500 naar 1000. Deze daling is onder meer het gevolg van maatregelen van gemeenten, die vermeende criminaliteit, overlast of wens tot stadsontwikkeling als reden noemen voor sluiting. Ook is de prostitutie in het digitale tijdperk verplaatst naar internet, waardoor traditionele prostitutiegebieden minder belangrijk worden.
Leeuwarden is een ander prominent prostitutiegebied in Nederland, vooral in het noorden. In deze stad is prostitutie zeer actief, en de wijk fungeert als een soort centrum voor prostitutie in het noordelijke deel van het land. In tegenstelling tot Groningen, waar prostitutie sinds 2016 onder strengere regels valt, is prostitutie in Leeuwarden vrijwel direct mogelijk. Er zijn geen wachtrijen of langdurige procedures voor prostitutieactiviteiten. Echter, prostituees in Leeuwarden zijn vaak buitenlandse vrouwen die niet of nauwelijks zijn ingeschreven bij de gemeente of belastingdienst. Dit leidt tot vragen over de wettelijkheid en veiligheid van prostitutie in deze regio.
Naast Amsterdam en Leeuwarden zijn er ook andere steden in Nederland waar prostitutie een rol speelt in de lokale economie en maatschappij. Den Haag, Rotterdam, Utrecht, Eindhoven, en Groningen zijn enkele van de gemeenten die prostituiegebieden kennen. In sommige gevallen is prostitutie formeel toegestaan en gereguleerd, in andere gevallen is prostitutie verboden of beperkt door lokale beleidsmaatregelen.
In Den Haag is prostitutie historisch aanwezig geweest en heeft de stad in de 16e en 17e eeuw al prostituees en bordelen. In de jaren zestig en zeventig was prostitutie in Den Haag in het bijzonder actief op het Oranjeplein. Tegenwoordig is prostitutie in Den Haag grotendeels ingekort door maatregelen van de gemeente en de wens tot stadsontwikkeling.
In Utrecht is prostitutie sinds 2000 formeel toegestaan, maar het aantal raamprostituees is sterk gedaald. Sinds de opheffing van het bordeelverbod is prostitutie in Utrecht vrijwel volledig verdwenen. Dit heeft geleid tot kritiek van politici en activisten, die menen dat prostitutie niet veilig kan worden georganiseerd zonder een goed gereguleerd systeem.
Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 zijn gemeenten verantwoordelijk voor het bepalen van hun eigen prostitutiebeleid. In de afgelopen jaren is er een duidelijke trend naar meer regelgeving en beperking van prostitutieactiviteiten. In sommige steden zijn er straatprostitutieverboden of verbanningszones ingesteld. In andere steden is prostitutie vrijwel volledig toegestaan, onder voorwaarden zoals registratie en belastingaangifte.
In Utrecht is er bijvoorbeeld sprake geweest van mensenhandel bij exploitanten, waarna de gemeente de prostitutieplekken sloot. Dit heeft geleid tot kritiek van politici en activisten, die menen dat prostitutie niet veilig kan worden georganiseerd zonder een goed gereguleerd systeem.
In Groningen is prostitutie sinds 2016 onder strengere regels gereguleerd. Prostitutie achter ramen is toegestaan, maar prostitutie moet aan bepaalde eisen voldoen. Dit heeft geleid tot kritiek van zowel prostituees als politici, die menen dat de maatregelen te streng zijn en dat prostitutie niet veilig kan worden georganiseerd zonder een goed gereguleerd systeem.
Prostitutie is in Nederland vaak verbonden met discussies over veiligheid, mensenhandel, en de rechten van sekswerkers. In het verleden zijn er talloze gevallen van mensenhandel en geweld gebeurd in prostitutiegebieden. In sommige gevallen zijn prostitutieplekken gebruikt als plekken voor mensenhandel, waar prostituees geëxploiteerd worden door criminelen.
In Utrecht is bijvoorbeeld sprake geweest van mensenhandel bij exploitanten, wat heeft geleid tot sluiting van prostitutieplekken. Dit heeft geleid tot kritiek van politici en activisten, die menen dat prostitutie niet veilig kan worden georganiseerd zonder een goed gereguleerd systeem.
In sommige gevallen zijn prostitutieplekken ook gebruikt als plekken voor geweld tegen prostituees. In sommige gevallen zijn prostituees vermoord of ernstig mishandeld in prostitutiegebieden. In sommige gevallen zijn prostitutieplekken gebruikt als plekken voor seksueel geweld tegen prostituees.
Prostitutiegebieden in Nederland zijn historisch en cultureel verankerd. Ze zijn vaak gerelateerd aan prostitutieactiviteiten en vormen een belangrijk onderdeel van de lokale economie en maatschappij. Echter, prostitutie is in Nederland ook vaak verbonden met discussies over veiligheid, mensenhandel, en de rechten van sekswerkers. In de afgelopen jaren is er een duidelijke trend naar meer regelgeving en beperking van prostitutieactiviteiten. In sommige steden is prostitutie vrijwel volledig toegestaan, onder voorwaarden zoals registratie en belastingaangifte. In andere steden is prostitutie verboden of beperkt door lokale beleidsmaatregelen.
De Amsterdamse Wallen zijn nog steeds het bekendste prostitutiegebied van Nederland. Hier werken prostituees voornamelijk achter ramen, en het aantal sekswerkplekken is sinds 2010 met 33% gedaald. In Leeuwarden is prostitutie nog steeds een prominente aanwezigheid in de lokale economie en maatschappij. In Utrecht is prostitutie sinds 2000 formeel toegestaan, maar het aantal raamprostituees is sterk gedaald. In Groningen is prostitutie sinds 2016 onder strengere regels gereguleerd. Prostitutie achter ramen is toegestaan, maar prostitutie moet aan bepaalde eisen voldoen.
Prostitutie is in Nederland vaak verbonden met discussies over veiligheid, mensenhandel, en de rechten van sekswerkers. In het verleden zijn er talloze gevallen van mensenhandel en geweld gebeurd in prostitutiegebieden. In sommige gevallen zijn prostitutieplekken gebruikt als plekken voor mensenhandel, waar prostitutie geëxploiteerd wordt door criminelen. In andere gevallen zijn prostitutieplekken gebruikt als plekken voor geweld tegen prostitutie.
De rol van prostitutie in Nederland is complex en vaak controversieel. In de afgelopen jaren is er een duidelijke trend naar meer regelgeving en beperking van prostitutieactiviteiten. In sommige steden is prostitutie vrijwel volledig toegestaan, onder voorwaarden zoals registratie en belastingaangifte. In andere steden is prostitutie verboden of beperkt door lokale beleidsmaatregelen.