Nederlandse accommodaties langs de Route du Soleil: Rustige tussendoorgeven met garantie van sfeer en betrouwbaarheid
juli 17, 2025
Het Nederlandse immigratiebeleid is in de afgelopen jaren steeds strenger geworden. Vooral op het gebied van gezinshereniging zijn de eisen voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning of een MVV (visum voor inburgering) aanzienlijk gedaald. Voor bepaalde situaties is het niet langer mogelijk om via de reguliere route een partner of familielid naar Nederland te laten komen. In dergelijke gevallen is een alternatieve methode nodig, namelijk de EU-route, ook wel bekend als de België-route. Deze procedure maakt gebruik van het vrij verkeer en vestigingsrecht binnen de Europese Unie (EU) om gezinshereniging mogelijk te maken, ook als de reguliere immigratievoorwaarden niet zijn vervuld.
In dit artikel wordt uitgebreid ingegaan op wat de EU-route inhoudt, wie er gebruik van kan maken, hoe de procedure werkt en wat de eisen zijn. De informatie is gebaseerd op de laatste beschikbare documentatie en richtlijnen, zoals EU-Richtlijn 2004/38/EG, die het recht van EU-burgers om hun familieleden mee te nemen bepaalt. Daarnaast worden praktische stappen en benodigde documenten beschreven, evenals eventuele juridische hulp die beschikbaar is.
Wat is de EU-route?
De EU-route is een juridische methode om gezinshereniging mogelijk te maken, door tijdelijk in een ander EU-land te gaan wonen. Dit is een legale omweg die gemaakt wordt als de reguliere procedures in Nederland niet zijn haalbaar, bijvoorbeeld vanwege het niet vervullen van inkomenseisen of het niet kunnen slagen voor het basisexamen inburgering.
De kern van deze route is het recht op vrij verkeer en vestiging van EU-burgers binnen de EU. Dit recht is vastgelegd in EU-Richtlijn 2004/38/EG. Hierbij wordt ook bepaald dat bepaalde familieleden van EU-burgers – zoals partners (in een aantoonbaar duurzame relatie) of geregistreerde partners – het EU-grondgebied met hun EU-burger kunnen betreden of binnen de EU kunnen verhuizen, ongeacht hun nationaliteit.
Een Nederlander die in een ander EU-land woont, heeft het recht om zijn partner of familielid mee te nemen. In dat land moet de partner of het familielid een EU-verblijfskaart aanvragen. Na een bepaalde periode van verblijf in het EU-land kan het koppel of de familie dan samen terugkeren naar Nederland. In Nederland kan de partner dan op basis van EU-recht een verblijfsvergunning aanvragen.
Voor wie is de EU-route geschikt?
De EU-route is vooral bedoeld voor mensen die niet in aanmerking komen voor de reguliere gezinshereniging in Nederland. Dit kan het geval zijn bij de volgende situaties:
- De hoofdpersoon (Nederlander) kan niet aan de inkomenseisen voldoen, bijvoorbeeld omdat er geen vast inkomen is.
- De partner of familielid kan het basisexamen inburgering niet halen.
- De partner of familielid heeft een strafblad of heeft fraude gepleegd, waardoor het reguliere verblijfsvergunning of MVV-procedure is afgekeurd.
- De partner of familielid heeft een verblijfsvergunning ingetrokken gekregen vanwege het verstrekken van onjuiste of onvolledige gegevens.
De EU-route biedt een juridische uitweg in dergelijke gevallen. Het is echter belangrijk om te weten dat deze route niet beschikbaar is voor iedereen. Zo is het niet mogelijk voor iemand die in Nederland is geboren en nooit in een ander EU-land heeft gewoond, om direct gebruik te maken van het EU-recht. In dat geval is het wel mogelijk om via de EU-route te gaan, maar dan moet er eerst een vestiging in een ander EU-land worden gerealiseerd.
Hoe werkt de EU-route?
De EU-route bestaat uit meerdere stappen. Deze moeten precies en in volgorde worden gevolgd, anders kan de procedure mislukken.
Stap 1: Vestiging in een ander EU-land
Een Nederlander die via de EU-route wil gaan, moet zich eerst in een ander EU-land vestigen. Dit kan bijvoorbeeld in België, Duitsland of Spanje. In sommige landen is de procedure minder streng en zijn de eisen gunstiger dan in Nederland.
Bij het vestigen in een EU-land moet de Nederlander zich aanmelden bij de immigratiedienst van dat land. Dit is verplicht in sommige landen. Daarnaast moet er bewijs zijn van voldoende bestaansmiddelen, zoals een toereikend salaris of een voldoende banksaldo. Het is belangrijk om voldoende middelen te hebben om geen beroep te hoeven doen op de sociale voorzieningen van het land.
Stap 2: Verzoek tot verblijf van de partner of familielid
De partner of het familielid kan in het EU-land waar de Nederlander zich heeft gevestigd, een EU-verblijfskaart aanvragen. Dit is niet altijd verplicht, maar in veel gevallen is het wel nodig. De partner of het familielid moet bewijs leveren van de relatie met de Nederlander, zoals huwelijkspapieren of een aantoonbaar duurzame relatiebewijs. Ook moet er bewijs zijn van voldoende middelen van bestaan en een geldige ziektekostenverzekering.
In sommige gevallen kan de partner of het familielid een inreisvisum nodig hebben. Dit visum kan worden aangevraagd via de kosteloze en versnelde visumprocedure voor familieleden van burgers van de Unie. Dit gebeurt bij de ambassade of consulaat van het EU-land waar de Nederlander zich heeft gevestigd.
Stap 3: Verblijf in het EU-land
De Nederlander en de partner of het familielid moeten minstens drie maanden samen in het EU-land verblijven. Dit is een eis van de Nederlandse regelgeving, ook al is de EU-regel hier geen duidelijke eis voor. Deze drie maanden moeten aantoonbaar zijn, bijvoorbeeld via huurovereenkomsten, bankafschriften of andere bewijzen van verblijf.
Stap 4: Terugkeren naar Nederland
Na het verblijf van minstens drie maanden in het EU-land kan het koppel of de familie terugkeren naar Nederland. In Nederland moet dan een aanvraag worden ingediend voor een verblijfsvergunning op basis van EU-recht. Deze aanvraag heet ook wel de aanvraag voor toetsing aan het EU-recht.
Bij deze aanvraag moet het koppel of de familie bewijs leveren van het verblijf in het EU-land. Dit omvat documenten zoals:
- Bewijs van de relatie (huwelijkspapieren of aantoonbaar duurzame relatiebewijs)
- Kopie van de EU-verblijfskaart van de partner of het familielid
- Bewijs van inschrijving in de woonplaats in het EU-land
- Bewijzen van verblijf, zoals huurovereenkomsten, bankafschriften of post op het adres in het EU-land
Stap 5: Verkrijgen van een verblijfsvergunning
Als de aanvraag is ingediend en de bewijzen zijn aanwezig, kan de partner of het familielid in Nederland een verblijfsvergunning verkrijgen. Deze vergunning is gebaseerd op EU-recht en is daarmee een juridische basis voor verblijf in Nederland.
Belangrijke eisen en aandachtspunten
Bij de EU-route zijn er verschillende belangrijke eisen en aandachtspunten die moeten worden gehonoreerd:
- Voldoende bestaansmiddelen: De Nederlander moet bewijs leveren dat hij of zij over voldoende middelen beschikt om geen beroep te hoeven doen op de sociale voorzieningen van het EU-land. Dit kan bestaan uit een toereikend salaris, een bankrekening of andere inkomsten.
- Geldige ziektekostenverzekering: De partner of het familielid moet over een geldige ziektekostenverzekering beschikken in het EU-land. Deze verzekering moet dekking bieden voor medische zorg.
- Aantoonbaar verblijf: Het verblijf in het EU-land moet aantoonbaar zijn. Dit kan via huurovereenkomsten, bankafschriften, post of andere documenten.
- Duur van het verblijf: De Nederlandse regelgeving eist minstens drie maanden verblijf in het EU-land. Dit is belangrijk bij de aanvraag voor een verblijfsvergunning in Nederland.
- Correcte documentatie: De documentatie moet compleet en correct zijn. Fouten of ontbrekende documenten kunnen leiden tot afwijzing van de aanvraag.
Juridische hulp bij de EU-route
De EU-route is een complexe procedure en vereist vaak juridische hulp. In het EU-land waar de Nederlander zich vestigt, is het verstandig om raad te vragen bij een advocaat gespecialiseerd in vreemdelingenrecht. Deze advocaat kan helpen bij het opzetten van de procedure, het verzamelen van documenten en het indienen van de aanvragen.
In Nederland kan ook juridische hulp worden ingeschakeld, bijvoorbeeld bij het indienen van de aanvraag voor toetsing aan het EU-recht. In sommige gevallen is het mogelijk om juridische hulp te krijgen op betalingbasis, bijvoorbeeld €150 per uur. In andere gevallen is het mogelijk om juridische hulp te krijgen op Pro Deo-basis, bijvoorbeeld als de aanvraag is afgewezen en bezwaar moet worden gemaakt.
Het is belangrijk om te weten dat Nederlandse advocaten niet altijd kunnen helpen bij de vestiging in het EU-land. Het is aan te raden om lokale juridische hulp in het EU-land in te schakelen, bijvoorbeeld via een advocaat in België of Duitsland.
Conclusie
De EU-route biedt een legale en juridisch geldige methode voor gezinshereniging in gevallen waarin de reguliere procedures in Nederland niet zijn haalbaar. Deze route maakt gebruik van het recht op vrij verkeer en vestiging binnen de EU en is gebaseerd op EU-Richtlijn 2004/38/EG. De procedure bestaat uit meerdere stappen en vereist aandacht voor detail en juiste documentatie. Het is verstandig om juridische hulp in te schakelen, zowel in het EU-land als in Nederland.
De EU-route is niet voor iedereen toegankelijk, maar kan een uitkomst bieden in situaties waarin de reguliere immigratievoorwaarden niet zijn vervuld. Het is belangrijk om de eisen en aandachtspunten goed te begrijpen en de procedure nauwkeurig te volgen. Zo kan gezinshereniging binnen de EU worden gerealiseerd, ook als het reguliere proces in Nederland niet mogelijk is.