De 10 meest aantrekkelijke steden in Nederland om in te wonen – op basis van actuele onderzoeken
juli 16, 2025
In de eindafrekening van 2024 heeft de Nederlandse samenleving haar mening gegeven over wie de meest gewaardeerde politici van het jaar zijn. Een onderzoek uitgevoerd door Ipsos I&O in opdracht van Goedemorgen Nederland, onder 2.279 Nederlanders van 18 jaar of ouder, heeft duidelijk laten zien dat Geert Wilders en Henri Bontenbal gelijk op de eerste plaats eindigen als de beste politici van 2024. Hoewel ze uit verschillende politieke hoeken komen, en verschillende stijlen vertonen, is hun invloed op de opinie van het volk niet onbeduidend. Deze artikelen zijn gebaseerd op een uitgebreide analyse van de data, inclusief stemgedrag, demografische trends, en waardering van de kiezers. Bovendien biedt de analyse ook inzichten in de rol van politici met een migratieachtergrond in de Nederlandse politiek.
De vraag ‘Wie vond u de beste politicus van 2024?’ werd door 15 procent van de respondenten beantwoord met Geert Wilders, en door 13 procent met Henri Bontenbal. Hoewel dit verschil statistisch niet significant is, geeft het wel aan dat beide politici in hoge aanzien staan. Wat hen echter het meest opvallend maakt, is het feit dat zij op verschillende vragen het beste scoorden, wat duidt op een diversiteit in waardering en functie binnen de politiek.
Wilders, leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV), scoort hoog op vragen over visie en begrip van het gewone volk. Zes op tien PVV-kiezers noemen hem de beste politicus van het jaar, een getal dat voor niet-PVV-kiezers sterk daalt. Zijn waardering ligt relatief laag (gemiddeld 4,4 op een schaal van 1 tot 10), vooral vanwege het hoge aantal onvoldoendes (57%). Kiezers die hem waarderen, noemen hem “standvastig, eerlijk en slim”, en hij wordt vaak geprezen om zijn “durf om te zeggen wat anderen denken”. Zijn politieke stijl is polariserend: voor sommigen is hij een “verbinder”, voor anderen een “populist die haat zaait”.
Wilders scoort ook hoog op de vraag wie de minst goede politicus is (11%), wat aantoont dat hij ook veel tegenstand genereert. Zijn invloed is vooral duidelijk binnen het platteland en onder jonge mannen. Ook zijn rol bij het stoppen van de asielzoekersstroom wordt als belangrijk ervaren, wat zijn autoriteit versterkt. Zijn partij, de PVV, is de grootste in de Tweede Kamer met 37 zetels, wat zijn dominante positie onderstreept.
In tegenstelling tot Wilders, wordt Henri Bontenbal, leider van het CDA, beoordeeld als “respectvol, constructief en een verbinder”. Zijn waarderingscijfer is het hoogste van de lijst (6,3), vooral omdat slechts 25 procent van de kiezers hem een onvoldoende geeft. Zijn kiesgroep is breed: hij scoort niet alleen goed onder CDA-kiezers (55%), maar ook onder kiezers van VVD, D66 en GL-PvdA. Bontenbal wordt gezien als iemand die “goed in staat is om coalities te beheren”, ook al zit hij daar zelf niet in. Zijn taalgebruik en aanpak worden als constructief en begripvol ervaren, wat hem populair maakt bij een divers kiezersbestand.
Bontenbal scoort vooral goed bij kiezers van 50 jaar en ouder, bij zowel lager als hoger opgeleiden, en iets beter bij hogerinkomens. Hij is vooral populair in plattelandsgebieden, wat duidt op een sterke band met de traditionele kiezersgroepen van het CDA. Op de vraag wie de minst goede politicus is, wordt hij vrijwel niet genoemd (0,2%), wat zijn positieve beeld verder versterkt.
Naast Wilders en Bontenbal worden Rob Jetten, Dilan Yesilgöz, Dick Schoof en Frans Timmermans genoemd, maar op een ruime afstand. Jetten, Yesilgöz, Schoof en Timmermans worden respectievelijk door 6 en 5 procent gekozen als beste politicus. De prestaties van Timmermans zijn bijzonder interessant: hij scoort meer stemmen als minst goede politicus (13%) dan als beste politicus (5%). Dit duidt op een verdeeld beeld over zijn werkzaamheden en stijl.
Andere namen zoals Thierry Baudet, Caroline van der Plas en Pieter Omtzigt vallen terug in populariteit. Baudet en Omtzigt worden zelfs genoemd onder de minst goede politici, terwijl Van der Plas op zevende plaats eindigt. Deze trends duiden op de instabiliteit van kleinere partijen en de groeiende polarisatie in de Nederlandse politiek.
De data tonen duidelijke patronen in stemgedrag, afhankelijk van leeftijd, geslacht en woonplaats:
Deze patronen duiden op een brede kiezersbasis, maar ook op een politisering van bepaalde sociale groepen. De polarisering van kiezers is duidelijk, vooral rondom de PVV, die sterk scoort bij bepaalde demografische groepen en minder bij andere.
De waardering van kiezers voor politici hangt sterk af van visie, betrouwbaarheid en taalgebruik. Wilders wordt gezien als iemand met sterke visie en krachtige beweringen, maar ook als iemand die haatzaaiend en polariserend kan zijn. Zijn kracht ligt in zijn durf om de confrontatie aan te gaan, wat hij als kracht ziet, maar die ook als negatief ervaren wordt door zijn tegenstanders.
Bontenbal daarentegen scoort hoog op betrouwbaarheid en constructieve communicatie. Hij wordt beschouwd als iemand die goed luistert en verbinding maakt, iets dat in een gevoelige politieke omgeving als een kostbare eigenschap wordt ervaren. Zijn aanpak wordt gezien als constructief en fatsoenlijk, waardoor hij ook kiezers van andere partijen aantrekt.
Bij het analyseren van de representatie van politici met een migratieachtergrond, is duidelijk dat er vorderingen zijn, maar ook nog veel uitdagingen. Een onderzoek door UvA-promovendus Zahra Runderkamp toont aan dat Nederland relatief goed scoort op dit vlak vergeleken met andere Europese landen. In de Nederlandse Tweede Kamer zijn 18 procent van de politici van Marokkaanse of Turkse komaf. In Spanje ligt dit percentage op 2 procent, wat een aanzienlijk verschil is.
Toch benadrukt Runderkamp dat er nog veel te verbeteren is. Politici met een migratieachtergrond werken vaak onder een vergrootglas, wat betekent dat ze extra moeten bewijzen dat ze zich op hun plek voelen. Hoewel er in het verleden actief beleid werd gevoerd om migranten en hun kinderen te binden aan de politieke agenda, zijn er in de afgelopen jaren weinig programma’s en netwerken blijven bestaan. Dit heeft tot gevolg dat politici met een migratieachtergrond extra moeite hebben om zich te profileren en te ontwikkelen.
Een interessant feit is dat vrouwen met een migratieachtergrond relatief beter vertegenwoordigd zijn dan vrouwen zonder. Dit is te danken aan het feit dat bepaalde politieke partijen in het verleden actief beleid voerden om migrantengemeenschappen te binden. Deze vrouwen kunnen beter inspelen op de behoeften van hun gemeenschap, wat hun politieke invloed versterkt.
Toch benadrukt Runderkamp dat het niet alleen maar positief is. Er zijn nog steeds veel barrières en structurele belemmeringen die politici met een migratieachtergrond tegenkomen. De afwezigheid van netwerken en rolmodellen maakt het moeilijker voor hen om zich te ontplooien in de politiek.
De data duiden op een toenemende diversiteit in de Nederlandse politiek, maar ook op een versterking van de polarisatie. De opkomst van partijen als de PVV en de positie van het CDA tonen aan dat de Nederlandse samenleving gedeeld is over wat het als belangrijkst ervare politieke thema’s. De aanwezigheid van politici met een migratieachtergrond is een positieve ontwikkeling, maar de structurele belemmeringen die zij nog te verwerken hebben, tonen dat er nog veel werk is aan de hand.
In de toekomst zal het belangrijk zijn om brede coalities te vormen en om constructieve dialoog te behouden. De waardering die Wilders en Bontenbal genieten, toont aan dat de Nederlandse kiezers op zoek zijn naar politici die visie, kracht en betrouwbaarheid combineren. De rol van constructieve communicatie en betrokkenheid bij brede kiezersgroepen zal daarom steeds belangrijker worden.
De opinie van de Nederlandse kiezers over de beste politici van 2024 geeft een duidelijk beeld van de huidige politieke dynamiek. Geert Wilders en Henri Bontenbal staan bovenaan, maar met verschillende stijlen en waarderingen. Wilders scoort hoog op visie en kracht, maar genereert ook veel tegenstrijdige reacties. Bontenbal scoort hoog op betrouwbaarheid en constructieve communicatie, waardoor hij brede kiezersgroepen aantrekt. De trends in stemgedrag tonen duidelijke demografische patronen, terwijl de representatie van politici met een migratieachtergrond een mix van vooruitgang en uitdagingen toont.
De toekomst van de Nederlandse politiek houdt veel in, en het is duidelijk dat de kiezers op zoek zijn naar politici die niet alleen visie hebben, maar ook in staat zijn om verbinding te maken met een brede groep mensen. De rol van constructieve dialoog, betrokkenheid en betrouwbaarheid zal in de komende jaren een centrale factor zijn in de politieke ontwikkelingen.