Fietsen in Madrid met Nederlandstalige gids: Een toegankelijke manier om de stad te ontdekken
juli 13, 2025
Een van de meest herkenbare en emotionele momenten in het voetbal in Nederland is het zingen van het clublied. Voor Ajax, de meest succesvolle voetbalclub van Nederland, is dit symbool van eendracht en trots het nummer "Mijn Club", ook wel het officieus clublied genoemd. Het is een lied dat niet alleen tijdens wedstrijden en feesten klinkt, maar ook deel uitmaakt van de identiteit van miljoenen Ajacieden. In dit artikel wordt de geschiedenis, betekenis en juridische geschiedenis van dit nummer besproken, op basis van betrouwbare bronnen.
De herkomst van het lied
Het nummer "Mijn Club" is geschreven door Kees Prins, bekend Nederlandse cabaretier en mede-oprichter van de groep Jiskefet. Het lied is in 1997 ontstaan als onderdeel van een tv-sketch over voetbal en clubliefde. Prins had een tekst geschreven die moest lijken op een mixt van "We are the champions" en André Hazes, en hij riep muzikant Vincent van Warmerdam op om er muziek bij te maken. Van Warmerdam was een ervaren componist die in de jaren negentig muziek maakte voor theatergroepen en films, waaronder voor Orkater.
Het resultaat was een nummer dat snel in de kroegen, op het stadion en bij de fans verankerd raakte. Het was een lied dat niet alleen goed klonk, maar ook het hart raakte. De tekst spreekt over onvoorwaardelijke clubliefde, trots en toewijding:
"Dit is mijn club, mijn ideaal,
Dit is de mooiste club van allemaal
Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet,
Het kan dooien, het kan vriezen,
We kunnen winnen of verliezen,
Maar een beet’re club dan deze is er niet."
Het nummer groeide uit tot een lijflied, wat betekent dat het spontaan werd gezongen door fans, zonder dat er officieel een clublied was. Het is niet alleen een lied voor Ajax, maar ook een symbool voor de band die fans met hun club delen, ongeacht het resultaat op het veld.
Het officiële clublied van Ajax
Hoewel "Mijn Club" het officieus clublied is, heeft Ajax ook een officieel clublied, dat "Hup Ajax, Hup" heet. Het is geschreven in 1900 door Dirk Knegt, een Rotterdammer en hoofdredacteur van het clubblad. De muziek werd gecomponeerd door Emile Painparé, een Belgische vluchteling die in Nederland terecht was gekomen. In de oorspronkelijke versie begon het refrein met "Heil, Ajax, heil", wat later werd veranderd in "Hup, Ajax, hup". Dit nummer wordt bij elke thuiswedstrijd in de Johan Cruijff ArenA gespeeld.
De tekst van het officiële clublied luidt:
"Een Juichtoon da-vre langs de velden
Voor ons dierbaar rood en wit
De Schaar de dapp’re Meersche helden
Onze vreugd’en trotsch bezit
Gevreesd, geducht in heel den lande
Glorie onzer Amstel-stad …"
Hoewel het officiële clublied historisch belangrijk is, is het nooit zo populaair geweest als "Mijn Club". Dat heeft te maken met de toon, de muziek en vooral met het feit dat "Mijn Club" veel dichter bij de fans staat. Het is een lied dat geschreven is door mensen die de emotie van het voetbal en de band met hun club begrijpen.
De juridische geschiedenis van "Mijn Club"
Hoewel het nummer "Mijn Club" enorm populair is, is het juridische aspect van het nummer nooit zo eenvoudig geweest. Vanaf het moment dat het nummer in 2019 voor de eerste keer werd gezongen bij de kampioensviering op het Museumplein, waar 100.000 fans het zamen met Prins zongen, begon er een discussie over auteursrechten en vergoedingen. Prins en Van Warmerdam zijn jarenlang in discussie met Ajax en BumaStemra, de Nederlandse vereniging voor auteursrecht.
Van Warmerdam heeft in een interview gezegd dat hij en Prins worden behandeld als een "tweederangs combo op een bedrijfsfeest". Hij benadrukt dat het nummer nooit officieel is opgekocht door Ajax en dat het auteursrecht daarom nooit goed wordt verwerkt. In 2022 heeft Van Warmerdam bijvoorbeeld slechts 3,54 euro ontvangen aan vergoedingen voor het nummer, ondanks dat het jaarlijks honderdduizenden keren wordt gezongen.
Ajax heeft in een schriftelijke reactie bevestigd dat Prins nooit officieel is betaald voor live-uitvoeringen, maar dat hij in het verleden seizoenkaarten heeft ontvangen. Van Warmerdam heeft daar nooit iets voor gekregen. BumaStemra geeft aan dat ze afhankelijk zijn van de organisatoren om het aan te leveren van gespeelde nummers, iets dat helaas vaak niet gebeurt.
Dit verhaal illustreert de brede kloof tussen de praktijk en de theorie in de Nederlandse muziekindustrie. Terwijl het nummer door miljoenen fans wordt gezongen, zien de makers er weinig of niets van terug.
Het nummer in het stadion en in de maatschappij
Het nummer "Mijn Club" is niet alleen een stadionnummer, maar ook een symbool van toewijding en trots. Het is een lied dat door jonge en oude fans wordt gezongen, en dat zich heeft ingeburgerd in de voetbalcultuur van Nederland. Het nummer klinkt tijdens wedstrijden in Eindhoven, bij de Klassieker tegen Feyenoord, tijdens Cupfinalen en bij trainingen van de Ajaxvrouwen.
Een van de meest indrukwekkende momenten waarin het nummer werd gezongen was tijdens de kampioensviering van 2019. Kees Prins stond op het podium en zong het nummer samen met honderdduizenden fans, waaronder de topsterren Frenkie de Jong, Hakim Ziyech en Matthijs de Ligt. Het was een moment van eendracht en geluk, waarin het nummer het hart van de fans raakte.
Het nummer is ook een onderdeel van de opvoeding van jonge fans. Kleine kinderen worden ermee opgevoed, en ouders die zelf nooit veel voetballiedjes kenden, zingen het met hun kinderen mee. Het is een nummer dat generaties verbindt en diep wortel heeft in de voetbalcultuur van Nederland.
Een verhaal over kunst, liefde en recht
Het verhaal achter "Mijn Club" is meer dan alleen een verhaal over een voetballied. Het is een verhaal over kunst, over liefde voor een club, en over de moeilijkheden van het auteursrecht in de muziekindustrie. Het nummer is geschreven door mensen die het voetbal en de band met hun club begrijpen. Het is een lied dat emotioneel raakt, maar ook juridisch problemen oplevert.
Het verhaal van "Mijn Club" toont aan dat kunst en voetbal vaak op een lastige manier met elkaar verweven zijn. Terwijl het nummer door miljoenen fans wordt gezongen, zien de makers er weinig van terug. Het is een verhaal over de moeilijke realiteit van de muziekindustrie, maar ook over de kracht van een lied dat mensen verenigt.
Conclusie
Het nummer "Mijn Club" is meer dan alleen een voetballied. Het is een symbool van toewijding, geluk en trots. Het is geschreven door mensen die het voetbal en de band met hun club begrijpen, en het is een lied dat generaties verbindt. Het nummer is een onderdeel van de identiteit van Ajax en van de fans die zich Ajacied voelen.
Het verhaal achter "Mijn Club" toont aan dat kunst en voetbal vaak op een lastige manier met elkaar verweven zijn. Het is een nummer dat emotioneel raakt, maar ook juridische problemen oplevert. Toch blijft het nummer een van de meest geliefde en herkenbare liederen van Nederland.
In een tijd waarin het voetbal zo belangrijk is voor de identiteit van mensen, is een nummer als "Mijn Club" een onmisbaar onderdeel van de voetbalcultuur van Nederland.
Bronnen
- AjaxTalk - Discussie over het clublied
- Vak410 - Liederen en voetbal
- Rijnmond.nl - Erik van den Berg onderzoekt clubliederen
- Ajax Vrouwen - Clublied van Ajax
- Max van Daag - 125 jaar Ajax
- Ajax.nl - Officiële site van Ajax
- Staantribune - Het clublied van Ajax
- Ajax Showtime - Populair stadionnummer
- NRC.nl - Het gevecht om een Ajaxlied